Η Εθνική Αγγλίας στο Μουντιάλ του 1962

Η Αγγλία με την παρουσία της στο Μουντιάλ της Χιλής συμπλήρωσε τέσσερις συνεχόμενες παρουσίες στα τελικά κάτω από την καθοδήγηση του Walter Winterbottom, του προπονητή που έμεινε στον πάγκο της από το 1946 έως και το 1962 και ακόμα και σήμερα παραμένει ο μακροβιότερος στην ιστορία της.

Τα «Τρια Λιοντάρια» συμμετείχαν στο 6ο γκρουπ των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου με αντίπαλους την Πορτογαλία του Εουσέμπιο και το Λουξεμβούργο. Η Αγγλία δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα προβλήματα και κατάφερε να πάρει την πρόκριση έχοντας μόνο νίκες και μία ισοπαλία στη Λισσαβώνα.

Πιο αναλυτικά, το «ταξίδι» των Άγγλων για τη Χιλή ξεκίνησε με ένα εμφατικό 9-0 απέναντι στο Λουξεμβούργο. Χατ-τρικ είχαν σημειώσει ο Bobby Charlton και ο Jimmy Greaves, ενώ δύο γκολ πέτυχε ο Bobby Smith και ένα ο John Haynes.

Στη συνέχεια η Αγγλία απέσπασε ισοπαλία 1-1 από την Πορτογαλία εκτός έδρας με γκολ του Ron Flowers, ενώ στο επόμενο παιχνίδι επικράτησε με 4-1 απέναντι στο Λουξεμβούργο στο Λονδίνο. Δύο γκολ πέτυχε ο Charlton και από ένα ο Ray Pointer και ο Dennis Violet.

Στο τελευταίο παιχνίδι των προκριματικών η Αγγλία υποδέχτηκε την Πορτογαλία και έδειξε την ανωτερότητά της, κερδίζοντας με 2-0. Τα γκολ πέτυχαν ο Pointer και ο John Connely.

Οι συμμετέχουσες ομάδες

Μαζί με την Αγγλία στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου προκρίθηκαν η προηγούμενη νικήτρια Βραζιλία, η διοργανώτρια Χιλή και οι: Μεξικό, Αργεντινή, Κολομβία, Ουρουγουάη, Βουλγαρία, Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Ιταλία, Σοβιετική Ένωση, Ελβετία, Δυτική Γερμανία και Γιουγκοσλαβία.

Δεν προκρίθηκαν ομάδες από την Ασία και την Αφρική, ενώ η Βουλγαρία και η Κολομβία έκαναν το ντεμπούτο τους.

Εδώ να σημειώσουμε ότι η Χιλή, ενώ όλα σχεδόν ήταν έτοιμα για το Μουντιάλ, χτυπήθηκε από τον τρομακτικό σεισμό Valdivia στις 22 Μάη του 1960. Ο σεισμός αυτός θεωρείται ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί στην ιστορία αφού έφτασε τα 9,5 Ρίχτερ, προκάλεσε τοπικά τσουνάμι, άφησε πίσω του χιλιάδες νεκρούς και άστεγους.

Παρόλα αυτά, η Χιλή διοργάνωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο δύο χρόνια μετά, αν και σε λιγότερα γήπεδα από όσα είχαν αρχικά προβλεφθεί.

Οι παίχτες της αποστολής

Πριν το Μουντιάλ η Αγγλία έδωσε τρία φιλικά προετοιμασίας και αγωνίστηκε στο τελευταίο παιχνίδι του Πρωταθλήματος των Χωρών της Βρετανίας για τη σεζόν 1961-’62 (το κατέκτησε η Σκωτία). Στις αρχές Απρίλη αντιμετώπισε σε φιλικό παιχνίδι την Αυστρία που είχε αποσυρθεί από τους προκριματικούς του Μουντιάλ. Την κέρδισε με 3-1 χάρη σε γκολ των Ray Crawford, Ron Flowers και Roger Hunt.

Ακολούθησε το παιχνίδι με τη Σκωτία για το Πρωτάθλημα των Χωρών της Βρετανίας όπου ηττήθηκε με 2-0, ενώ στις 9 Μάη επικράτησε με 3-1 της Ελβετίας σε φιλικό στο Wembley. Έντεκα μέρες πριν ξεκινήσει το Μουντιάλ η Αγγλία συνέτριψε το Περού με 4-0 μέσα στη Λίμα χάρη σε χατ-τρικ του Jimmy Greaves και ένα γκολ από τον Flowers με πέναλτι.

Το σημαντικότερο γεγονός του παιχνιδιού είναι ότι σε αυτό το παιχνίδι έκανε το ντεμπούτο του ο Bobby Moore στα 21 του χρόνια. Δύο μέρες μετά δόθηκε η επίσημη λίστα των ποδοσφαιριστών που συγκροτούσαν την αποστολή για τη Χιλή. Ο Moore ήταν μέσα, παρόλο που είχε «κοπεί» στην προεπιλογή. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία: 108 συμμετοχές και αρχηγός στην ομάδα που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1966.

Ας επιστρέψουμε όμως στο 1962… Για άλλη μια φορά, όπως και στα προηγούμενα Μουντιάλ, η αποστολή της Αγγλίας για την τελική φάση δεν επιλέχθηκε από τον προπονητή της, αλλά από επιτροπή που ορίστηκε από την Αγγλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, πράγμα που θα σταματούσε να συνέβαινε μετά από αυτό το Μουντιάλ.

Ενδιαφέρον έχει ότι κανένας παίχτης της ομάδας – έκπληξη της σεζόν και πρωταθλήτριας στην πρώτη της εμφάνιση στην Πρώτη Κατηγορία, Ipswich δεν επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την Αγγλία.

Οι παίχτες που κλήθηκαν για τους αγώνες στη Χιλή ήταν οι παρακάτω (σε παρένθεση οι ομάδες και η ηλικία τους όταν ξεκινούσε το Μουντιάλ):

Τερματοφύλακες: Ron Springett (26, Sheffield Wednesday), Alan Hodgkinson (25, Sheffield United), Gordon Banks (25, Leicester).

Αμυντικοί: Jimmy Armfield (21, Blackpool), Ray Wilson (27, Huddersfield), Peter Swan (25, Sheffield Wednesday), Maurice Norman (28, Tottenham), Bobby Moore (21, West Ham), Don Howe (26, West Brom).

Μέσοι: Bobby Robson (29, West Brom), Ron Flowers (27, Wolves), John Connely (23, Burnley), Stan Anderson (29, Sunderland), Bryan Douglas (28, Blackburn), George Eastham (25, Arsenal).

Επιθετικοί: Jimmy Greaves (22, Tottenham), Gerry Hitchens (27, Inter), Johnny Haynes (27, Fulham), Bobby Charlton (24, Manchester United), Derek Kevan (27, West Brom), Roger Hunt (23, Liverpool), Alan Peacock (24, Middlesbrough). Ο Banks και ο Kevan δεν ταξίδεψαν στη Χιλή, αλλά παρέμειναν ως “ρεζέρβες” στην Αγγλία, έτοιμοι να κάνουν το ταξίδι αν χρειαζόταν.

Η Αγγλία ήταν έτοιμη να τα δώσει όλα απέναντι στις Ουγγαρία, Αργεντινή και Βουλγαρία.

Το Μουντιάλ της βίας και των σπασμένων ποδιών

Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Χιλής έχει μείνει στην ιστορία ως το σκληρότερο όλων των εποχών. Ακόμα και να μην θέλει να το πιστέψει κανείς, τα γεγονότα είναι αμείλικτα. Μέσα σε μια εβδομάδα από το εναρκτήριο παιχνίδι υπήρχαν περισσότεροι από 40 τραυματισμοί για τις 16 ομάδες.

Ο πιο «διάσημος» τραυματισμός του Μουντιάλ ήταν αυτός του Pele, μόλις στο δεύτερο ματς της Βραζιλίας στη διοργάνωση απέναντι στην πολύ δυνατή, Τσεχοσλοβακία. Αυτές άλλωστε ήταν και οι δύο ομάδες που τέθηκαν αντιμέτωπες στον τελικό. Ο αντικαταστάτης του Pele, ο Amarildo της Botafogo, ήταν ο παίχτης – αποκάλυψη του Μουντιάλ.

Στην ιστορία για την αγριότητά του έχει μείνει το παιχνίδι της Χιλής με την Ιταλία στη φάση των ομίλων. Η «Μάχη του Σαντιάγο» είχε δύο κόκκινες κάρτες, μπουνιές εκατέρωθεν μέχρι και παρεμβάσεις της αστυνομίας για να ηρεμήσει τους παίχτες. Ο διαιτητής του αγώνα, Ken Aston, ήταν αυτός που στη συνέχεια πρότεινε το σύστημα για τις κίτρινες και τις κόκκινες κάρτες που ισχύει και σήμερα.

Η Αγγλία στο πρώτο ματς των ομίλων αντιμετώπισε τον «κακό της δαίμονα», την Ουγγαρία. Μπορεί να μην γνώρισε τις συντριβές της προηγούμενης δεκαετίας (3-6 μέσα στο Wembley το 1953, 7-1 στην Ουγγαρία το 1954), αλλά ηττήθηκε 2-1 και ξεκίνησε άσχημα το τουρνουά.

Η ενδεκάδα της Αγγλίας στο συγκεκριμένο παιχνίδι απαρτιζόταν από τους: Springett, Armfield, Wilson, Flowers, Greaves, Hitchens, Haynes, Charlton, Norman, Moore, Douglas.

To σκορ άνοιξε στο 17′ ο Layos Tichy με ένα σουτ που ξεγέλασε τον Springett και φαινομενικά ήταν ακίνδυνο. Για τους Άγγλους ισοφάρισε από το σημείο του πέναλτι ο Ron Flowers στο 60′.

Όμως, ο ίδιος παίχτης ήταν ο αρνητικός πρωταγωνιστής στο δεύτερο γκολ της Ουγγαρίας καθώς γλίστρησε στο βρεγμένο τερέν με αποτέλεσμα να του ξεφύγει ο επιθετικός των Ούγγρων και καλύτερος νέος παίχτης του Παγκοσμίου Κυπέλλου, Florian Albert και να σημειώσει το νικητήριο γκολ στο 71′.

Το δεύτερο παιχνίδι του ομίλου απέναντι στην Αργεντινή ήταν ιδιαίτερα κρίσιμο αφού οι Νοτιαμερικάνοι παίζοντας ιδιαίτερα σκληρά επικράτησαν με 1-0 της Βουλγαρίας στο δικό τους πρώτο ματς στον όμιλο.

Τα «Τρία Λιοντάρια» είχαν μόλις μία αλλαγή στη σύνθεση τους σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Ο Alan Peacock αντικατέστησε τον Hitchens στην επιθετική γραμμή της ομάδας. Η Αγγλία, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των εφημερίδων όπως οι Times, εκμεταλλεύτηκε την ταχύτητά της «απέναντι στη σκληρή αλλά αργή άμυνα» των Αργεντίνων.

Ο Flowers σκόραρε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι από τα 11 βήματα και έδωσε το προβάδισμα στους Άγγλους στο 17′. Ο Bobby Charlton έκανε το 2-0 στο 42′, ενώ ο σπουδαίος σκόρερ Jimmy Greaves πέτυχε το τρίτο γκολ στο 67′ σε μια φάση στην οποία έχασε την μπάλα ο τερματοφύλακας της Αργεντινής, Αntonio Roma μετά από σέντρα του Bryan Douglas. Η Αργεντινή το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει σε 3-1 με γκολ του Jose Sanfilippo στο 81′ μετά από λάθος της άμυνας της Αγγλίας.

Μάχη με τη Βραζιλία

Στο τρίτο και τελευταίο ματς του ομίλου οι Άγγλοι αντιμετώπισαν τη Βουλγαρία χωρίς να κάνουν αλλαγή στην ενδεκάδα τους σε σχέση με το δεύτερο παιχνίδι του τουρνουά. Το παιχνίδι τελείωσε ισόπαλο 0-0 και η Αγγλία πέρασε στο δεύτερο γύρο αφού είχε καλύτερη διαφορά τερμάτων από την ισόβαθμή της Αργεντινή.

Το Μουντιάλ της Χιλής ήταν το πρώτο στο οποίο εφαρμόστηκε αυτό το σύστημα στην περίπτωση ισοβαθμίας. Μάλιστα, οι κανόνες ανέφεραν ότι στους αγώνες νοκ-άουτ αν ένα παιχνίδι έφτανε να λήξει ισόπαλο και μετά την παράταση, τότε θα γινόταν κλήρωση. Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να υπάρξει τέτοια ρύθμιση αφού δεν υπήρξε τέτοιο παιχνίδι.

Στους προημιτελικούς η Αγγλία θα αντιμετώπιζε τη σπουδαία Βραζιλία που πλέον, όπως γράψαμε και παραπάνω, δεν είχε στη διάθεσή της τον Pele. Αυτό όμως δεν θα ήταν πρόβλημα. Ο Garrincha και o Vava μπήκαν μπροστά και οδήγησαν τη Βραζιλία στα ημιτελικά. Στην ενδεκάδα της Αγγλίας επέστρεψε ο παίχτης της Inter, Gerry Hitchens και μαζί του αγωνίστηκαν οι: Springett, Armfield, Wilson, Flowers, Greaves, Haynes, Charlton, Norman, Moore και Douglas.

Ο αρχηγός της Αγγλίας στο Μουντιάλ του ’62, Johnny Haynes σε συνέντευξή του στον Independent είχε δηλώσει ότι ο Winterbottom είχε κάνει ολόκληρη ομιλία στους παίχτες του για το πως θα αντιμετωπίσουν τον Garrincha και τις εκπληκτικές εκτελέσεις φάουλ που διέθετε. Ο Garrincha σημείωσε δύο γκολ στο 31′ και στο 59′, ενώ δικό του φάουλ δεν μπόρεσε να συγκρατήσει ο Springett με τον Vava να παίρνει το ριμπάουντ και να σημειώνει το άλλο γκολ της Βραζιλίας.

Ο Hitchens είχε ισοφαρίσει για τους Άγγλους στο 38′ σε 1-1. Το τελικό 3-1 έστελνε την Αγγλία πίσω στο Νησί και τη Βραζιλία στον ημιτελικό όπου νίκησε με τους ίδιους πρωταγωνιστές 4-2 τη Χιλή.

Τα στιγμιότυπα του αγώνα

Οι Βραζιλιάνοι τα κατάφεραν και στον τελικό, κατακτώντας το δεύτερο συνεχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο. Επικράτησαν της Τσεχοσλοβακίας του σπουδαίου μέσου, Josef Masopust με 3-1. Η Αγγλία θα έπρεπε να περιμένει ακόμα τέσσερα χρόνια για να φτάσει στον θρίαμβο. Αυτό όμως είναι το επόμενο επεισόδιο του αφιερώματός μας στις παρουσίες της Αγγλίας στα Μουντιάλ…