Η Εθνική Αγγλίας στο Μουντιάλ του ’70 - Η εκθρόνιση

Η Εθνική Αγγλίας προκρίθηκε στα τελικά του Μουντιάλ του 1970 ως η κάτοχος του τροπαίου και ταξίδεψε στο Μεξικό με πολλές ελπίδες ότι μπορεί να κάνει το repeat. Η χώρα της Κεντρικής Αμερικής ήταν η πρώτη που θα φιλοξενούσε το Παγκόσμιο Κύπελλο πέρα από τις ευρωπαϊκές και τις λατινοαμερικάνικες χώρες.

Πολλοί θεωρούσαν ότι τα «Τρία Λιοντάρια» είχαν καλύτερη ομάδα από το 1966 όταν θριάμβευσαν εντός έδρας. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν αποδείχθηκε μέσα στο γήπεδο. Ακόμα και ο προπονητής της Εθνικής Αγγλίας, Σερ Αλφ Ράμσεϊ το είχε δηλώσει στους Times.

«Νομίζω ότι έχουμε μια εξαιρετική ευκαιρία και ότι έχουμε ένα δυνατότερο σύνολο από το 1966. Με την προϋπόθεση ότι θα εγκλιματιστούμε κατάλληλα, νομίζω ότι θα χρειαστεί μια σπουδαία ομάδα για να νικήσει».

Αυτή η εικόνα ενισχυόταν από το γεγονός ότι ανάμεσα στο 1966 και στο 1970 η Αγγλία είχε ηττηθεί μόλις τέσσερις φορές. Επίσης, είχε πάρει την τρίτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1968. Μάλιστα, είχε ταξιδέψει το 1969 στο Μεξικό για να πάρει μια πρώτη γεύση από τη χώρα και το ιδιαίτερο κλίμα της λόγω του υψομέτρου.

Το 1970 η ομάδα του Ράμσεϊ έφτασε στη χώρα της Κεντρικής Αμερικής από τις 4 Μαΐου για να κάνει την τελική προετοιμασία της. Το τουρνουά ξεκίνησε στις 31 του ίδιου μήνα. Στα μέσα του μήνα οι παίκτες τραγούδησαν το περίφημο «Back Home» που βρέθηκε στην κορυφή των βρετανικών charts για τρεις εβδομάδες.

Η Αγγλία έδωσε δύο ματς πριν από την έναρξη του Μουντιάλ, ένα στην Μπογκοτά στις 20 Μαΐου απέναντι στην Κολομβία (4-0) και ένα στο Κίτο απέναντι στο Εκουαδόρ (2-0) στις 24 Μαΐου.

* Η ενδεκάδα της Αγγλίας απέναντι στο Εκουαδόρ

Το μπρασελέ στην Μπογκοτά και ο Μπόμπι Μουρ

Στην πρωτεύουσα της Κολομβίας μια περίεργη υπόθεση «ανακάτεψε» την ομάδα και σίγουρα, ως ένα βαθμό, την αποπροσανατόλισε. Ο αρχηγός της ομάδας, Μπόμπι Μουρ συνελήφθη στις 25 Μαΐου αφού κατηγορήθηκε ότι έκλεψε ένα μπρασελέ από ένα μαγαζί που βρισκόταν κοντά στο ξενοδοχείο όπου έμενε η Αγγλία.

Η υπόλοιπη αποστολή αναγκάστηκε να ταξιδέψει στο Μεξικό χωρίς τον Άγγλο αρχηγό. Ο Μουρ αφέθηκε τελικά ελεύθερος στις 28 Μαΐου και ενώ η υπόθεση είχε πάρει τις διαστάσεις ενός διπλωματικού επεισοδίου. Δεν υπήρχαν σαφείς αποδείξεις για την ενοχή του, ενώ πολλές είναι οι θεωρίες για το τι πραγματικά είχε συμβεί. Η υπόθεση έκλεισε οριστικά δύο χρόνια μετά, το 1972.

Ο Μουρ ταξίδεψε πίσω στο Μεξικό για τον πρώτο αγώνα των «Τριών Λιονταριών» στο Παγκόσμιο Κύπελλο και επανενώθηκε με την υπόλοιπη αποστολή στις 29 Μαΐου. Η Εθνική Αγγλίας είχε κληρωθεί με τις Βραζιλία, Ρουμανία και Τσεχοσλοβακία. Έναν δύσκολο όμιλο με ομάδες που είχαν διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Η αποστολή

Η τελική 22αδα των Άγγλων αποτελούνταν από τους παρακάτω παίκτες:

Τερματοφύλακες

Γκόρντον Μπανκς 32 ετών Στόουκ 59 συμμετοχές

Πίτερ Μπονέτι 28 ετών Τσέλσι 6 συμμετοχές

Άλεξ Στίπνεϊ 27 ετών Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 1 συμμετοχή

Αμυντικοί

Κιθ Νιούτον 28 ετών Έβερτον 24 συμμετοχές

Τέρι Κούπερ 25 ετών συμμετοχές Λιντς 8 συμμετοχές

Μπράιαν Λαμπόουν 30 ετών Έβερτον 23 συμμετοχές

Μπόμπι Μουρ 29 ετών Γουέστ Χαμ 80 συμμετοχές/2 γκολ

Τόμι Ράιτ 25 ετών Έβερτον 9 συμμετοχές

Νόμπι Στάιλς 28 ετών Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 28 συμμετοχές/1 γκολ

Τζακ Τσάρτλτον 35 ετών Λιντς 34 συμμετοχές/6 γκολ

Νόρμαν Χάντερ 26 ετών Λιντς 13 συμμετοχές/1 γκολ

Μέσοι

Άλαν Μιούλερι 28 ετών Τότεναμ 27 συμμετοχές

Άλαν Μπολ 25 ετών Έβερτον 41 συμμετοχές/7 γκολ

Μπόμπι Τσάρλτον 32 ετών Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 102 συμμετοχές/49 γκολ

Μάρτιν Πίτερς 26 ετών Τότεναμ 38 συμμετοχές/14 γκολ

Έμλιν Χιουζ 22 ετών Λίβερπουλ 6 συμμετοχές

Κόλιν Μπελ 24 ετών Μάντσεστερ Σίτι 11 συμμετοχές/2 γκολ

Επιθετικοί

Φράνσις Λι 26 ετών Μάντσεστερ Σίτι 14 συμμετοχές/6 γκολ

Τζεφ Χαρστ 28 ετών Γουέστ Χαμ 38 συμμετοχές/20 γκολ

Πίτερ Όσγκουντ 23 ετών Τσέλσι 1 συμμετοχή

Άλαν Κλαρκ 23 ετών Λιντς -/-

Τζεφ Αστλ 28 ετών Γουέστ Μπρομ 3 συμμετοχές

Η Εθνική Αγγλίας στη φάση των ομίλων

Η Αγγλία ξεκίνησε τις υποχρεώσεις της στις 2 Ιουνίου απέναντι στη σκληροτράχηλη Ρουμανία, ενώ είχε να αντιμετωπίσει και την εχθρότητα από τις κερκίδες. Τόσο επειδή ήταν η εν ενεργεία παγκόσμια πρωταθλήτρια, όσο και για άλλους δύο λόγους.

Πρώτον, επειδή ο Αλφ Ράμσεϊ είχε κάνει τη διαβόητη δήλωση για τους Αργεντινούς και τα «ζώα» το 1966 και δεύτερον γιατί οι Άγγλοι ήθελαν να φέρουν μαζί τους νερό και φαγητό, κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις και τελικά δεν έγινε δεκτό.

Επίσης, ο Ράμσεϊ δεν ήταν δεκτικός απέναντι στα μεξικάνικα ΜΜΕ με την κατάτσαση να περιπλέκεται κι άλλο. Στα του ματς τώρα, ο Τζεφ Χαρστ συνέχισε από εκεί που σταμάτησε το 1966. Ο σέντερ φορ της Εθνικής Αγγλίας σημείωσε το νικητήριο γκολ στο 65ο λεπτό με τα «Τρία Λιοντάρια» να επικρατούν με 1-0.

Οι Times σε κείμενό τους για το παιχνίδι αναφέρουν ότι η Αγγλία δεν είχε προβλήματα στην άμυνα, ενώ σημειώνουν ότι ο Μπόμπι Μουρ δεν φάνηκε να είχε επηρεαστεί από την περιπέτειά του στην Κολομβία.

Να σημειώσουμε ότι μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν ότι μπορούσαν να πραγματοποιηθούν αλλαγές. Η σύνθεση της Αγγλίας για το ματς απέναντι στους Ρουμάνους ήταν: Μπανκς, Νιούτον (51′ λ.τ. Ράιτ), Κούπερ, Λαμπόουν, Μουρ, Μιούλερι, Μπολ, Μπ. Τσάρλτον, Λι (75′ Όσγκουντ).

Η Αγγλία πήγαινε με τους δύο βαθμούς της νίκης στο μεγάλο ντέρμπι του ομίλου απέναντι στη Βραζιλία, ένα ματς που έχει μείνει στην ιστορία των Μουντιάλ. Τα «Τρία Λιοντάρια» δεν πρέπει να κοιμήθηκαν και πολύ πριν το ματς αφού οπαδοί βρέθηκαν έξω από το ξενοδοχείο τους για να τους κρατήσουν ξάγρυπνους. Η εχθρότητα που λέγαμε πριν…

Στις 7 Ιουνίου του 1970, η Αγγλία αντιμετώπισε τη Βραζιλία του Πελέ. Όπως έχουν αναφέρει πολλοί στο παρελθόν, ποτέ ένα παιχνίδι όπου η Εθνική Αγγλίας γνώρισε την ήττα δεν αντιμετωπίστηκε με αυτόν τον τρόπο.

Η «σελεσάο» επικράτησε με 1-0 χάρη σε γκολ του Ζαϊρζίνιο στο 59′, αλλά η Αγγλία έδειξε ότι μπορούσε να την κοντράρει. Μάλιστα, έχασε και μια σπουδαία ευκαιρία με τον Τζεφ Αστλ να σκοράρει και η ίδια. Στην ιστορία φυσικά έχει μείνει και μία από τις κορυφαίες αποκρούσεις σε αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου με τον Μπανκς να σώζει την εστία του μετά από κεφαλιά του Πελέ.

Η εκτίμηση των δύο αντίπαλων ομάδων της μίας προς την άλλη φάνηκε και στο τέλος του ματς όταν αντάλλαξαν φανέλες ο Μουρ με τον Πελέ.

Η σύνθεση της Αγγλίας στο ματς με τη «σελεσάο»: Μπανκς, Κούπερ, Λαμπόουν, Μουρ, Ράιτ, Μιούλερι, Μπολ, Μπ. Τσάρλτον (63′ Μπελ), Λι (63′ Αστλ), Χαρστ, Πίτερς.

Στον τρίτο αγώνα για τη φάση των ομίλων, οι Άγγλοι χρειαζόντουσαν έναν πόντο για να συνεχίσουν στους προημιτελικούς. Απέναντι στην Τσεχοσλοβακία, ο πρωταγωνιστής ήταν ο Άλαν Κλαρκ. Όχι μόνο εκείνη την ημέρα ήταν η επέτειος του γάμου του και τα γενέθλια της συζύγου του, αλλά έγινε ο τελευταίος Άγγλος ποδοσφαιριστής που έκανε ντεμπούτο σε ματς του Παγκοσμίου Κυπέλλου!

Μάλιστα, ήταν και ο σκόρερ στη νίκη της Αγγλίας με 1-0, με πέναλτι του παίκτη της Λιντς στο 50ο λεπτό του παιχνιδιού. Οι εφημερίδες του Λονδίνου δεν είχαν ρεπορτάζ για το ματς την επόμενη ημέρα καθώς είχαν απεργία, ενώ η σκωτσέζικη Γκλάσκοου Χέραλντ δεν είχε τα καλύτερα σχόλια για την παρουσία των εν ενεργεία πρωταθλητών κόσμου.

Η εφημερίδα αναφερόταν σε μια «σχεδόν ντροπιαστική εμφάνιση», ενώ σημείωνε ότι το αμφισβητούμενο πέναλτι που δόθηκε οδήγησε τους φιλάθλους να αντιμετωπίζουν την Αγγλία με εχθρότητα και προσβολές.

Η σύνθεση των «Τριών Λιονταριών» για το συγκεκριμένο ματς είχε αλλαγές σε σχέση με τους προηγούμενους αγώνες: Μπανκς, Νιούτον, Κούπερ, Μουρ, Τζ. Τζάρλτον, Μιούλερι, Μπ. Τσάρλτον (65′ Άλαν Μπολ), Μπελ, Πίτερς, Κλαρκ, Αστλ (65′ Όσγκουντ).

Η εκδίκηση της Γερμανίας

Το γεγονός ότι η Εθνική Αγγλίας δεν πήρε την πρώτη θέση στον όμιλό της, την έστειλε στην… αφιλόξενη αγκαλιά της Δυτικής Γερμανίας για τη ρεβάνς του τελικού του 1966. Τα προβλήματα ξεκίνησαν ήδη από το ταξίδι για τη Λεόν όπου θα γινόταν το ματς. Δεν δόθηκε άδεια για πτήση με αποτέλεσμα η Αγγλία να κάνει ένα κουραστικό ταξίδι με πούλμαν.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα από όλα είναι ότι ο Γκόρντον Μπανκς που είχε στομαχικές διαταραχές χειροτέρεψε. Ό, τι κι αν έκανε, δεν μπόρεσε να είναι στην αρχική ενδεκάδα του Ράμσεϊ, ο οποίος ήθελε να παίξει έστω κι ανέτοιμος. Τελικά τη θέση του πήρε ο Πίτερ Μπονέτι της Τσέλσι.

Οι Γερμανοί ήθελαν… επίσημη εκδίκηση για τον χαμένο τελικό του προηγούμενου Μουντιάλ, έστω κι αν είχαν νικήσει σε φιλικό αγώνα το 1968. Το ματς ξεκίνησε με τους Άγγλους να παίρνουν προβάδισμα με 2 γκολ.

Ο Άλαν Μιούλερι πέτυχε το μοναδικό γκολ της διεθνούς καριέρας του στο 32ο λεπτό, ενώ, πέντε λεπτά αργότερα, ο Μάρτιν Πίτερς διπλασίασε τα τέρματα της ομάδας του. Όλα πήγαιναν τέλεια για την Αγγλία, αλλά, ως γνωστόν, η Γερμανία δεν τα παράτησε. Ο σπουδαίος Φραντς Μπεκενμπάουερ βρήκε χώρο στο 69′ σε μια προώθησή του, σούταρε, ο Μπονέτι ξεγελάστηκε και η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα.

Στη συνέχεια του αγώνα ο Μπόμπι Τσάρλτον πέρασε εκτός, όπως είχε γίνει και σε προηγούμενα παιχνίδια. Στη θέση του μπήκε ο Κόλιν Μπελ. Έπειτα, ο Χαρστ είχε σημαντική ευκαιρία να σκοράρει και να «κλειδώσει» το ματς για τους Άγγλους, αλλά η μπάλα πέρασε λίγο έξω.

Ο Ράμσεϊ έκανε και δεύτερη αλλαγή βάζοντας ακόμα έναν αμυντικό, αντικατέστησε τον Μάρτιν Πίτερς με τον Νόρμαν Χάντερ. Όμως, οι Γερμανοί είχαν πλέον το μομέντουμ υπέρ τους.

Ισοφάρισαν με τον Ούβε Ζέελερ στο 82′ και έστειλαν το ματς στην παράταση. Εκεί «μίλησε» ο μεγάλος σκόρερ Γκερντ Μίλερ. Με δικό του γκολ στο 108′ η Γερμανία πήρε την πρόκριση με 3-2. Νωρίτερα, ο Τζεφ Χαρστ, σε αντίθεση με το 1966, είδε δικό του γκολ να ακυρώνεται.

Ο Guardian την επόμενη μέρα του αποκλεισμού έγραφε: «Η Αγγλία ήταν πολύ επιφυλακτική», «το σύστημα με τους μόλις (σ.σ.!) δύο επιθετικούς δεν ταιριάζει με τη ζέστη, το υψόμετρο και την υγρασία στο Μεξικό». Η εφημερίδα τόνιζε, ακόμα, ότι οι δηλώσεις από το τεχνικό επιτελείο δεν βοήθησαν με την αντιμετώπιση της ομάδας.

Οι Times έκαναν κριτική στην επιλογή να παίξουν πολλοί ποδοσφαιριστές στο κέντρο του γηπέδου για να κλείσουν οι χώροι, ενώ παραδεχόταν ότι η καλύτερη ομάδα κέρδισε τελικά.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο σχολιαστής του BBC, Μπάρι Ντέιβις που κάλυπτε τα ματς των «8» που γίνονταν την ίδια ώρα, όταν έμαθε ότι η Αγγλία νικούσε με 2-0 σκέφτηκε, όπως είπε σε εκπομπή για το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2006, ότι: «Δεν είχα δεύτερη σκέψη. Η Αγγλία δεν χάνει με 2-0 προβάδισμα».

Υποτίμηση για τους αντιπάλους; Όχι, τα στατιστικά αυτό έδειχναν. Ο Ράμσεϊ είχε μανατζάρει την Αγγλία 113 φορές. H μόνη φορά που γύρισε παιχνίδι αντίπαλη ομάδα από το εις βάρος της 2-0 ήταν το 1965 με αντίπαλο την Σκωτία. Τότε, το ματς είχε τελειώσει με ισοπαλία 2-2.

Όμως, οι Γερμανοί κατάφεραν να «σπάσουν» και αυτή την παράδοση. Βέβαια, ούτε εκείνοι πέτυχαν να πάρουν τον τίτλο αφού αποκλείστηκαν από την Ιταλία στα ημιτελικά.

Η «σκουάντρα ατζούρα» το προσπάθησε και στον τελικό, αλλά υπέκυψε στη Βραζιλία που στέφθηκε παγκόσμια πρωταθήτρια για τρίτη φορά -τότε- στην ιστορία της, νικώντας με 4-1.

Για την ιστορία, η σύνθεση της Αγγλίας στο ματς με τη Γερμανία: Μπονέτι, Νιούτον, Κούπερ, Λαμπόουν, Μουρ, Μιούλερι, Μπολ, Μπ. Τσάρλτον (70′ Μπελ), Λι, Χαρστ, Πίτερς (81′ Χάντερ).

Οι Άγγλοι θα έπρεπε να περιμένουν 12 χρόνια για να δουν την ομάδα τους ξανά στα τελικά του Μουντιάλ αφού δεν πήραν την πρόκριση για τα δύο επόμενα Παγκόσμια Κύπελλα σε Δυτική Γερμανία και Αργεντινή.